Aynı Yıldızın Altında / ALINTILAR

 
Kimi zaman bir kitap okursunuz ve o kitap içinizi tuhaf bir coşkunlukla doldurur ve paramparça olmuş dünyanın , hayatta olan tüm insanlar o kitabaı okumadan tekrar bir araya gelemeyeceğini hissedersiniz. Kimi zaman da insanlara söyleyemediğiniz "Görkemli Izdırap" gibi kitaplar vardır , öyle özel ve nadir ve sizin olan kitaplardır ki sevginizi ilan etmek ihanetmiş gibi hissettirir.
 
*
Acı hissedilmeyi talep eder.
*
"Aman Tanrım,"dedi Augustus . "Bu kadar klişe dilekleri olan bir kıza aşık olduğuma inanamıyorum."
"On üç yaşındaydım,"dedim tekrar ama tabi ki tek düşünebildiğim aşık aşık aşık aşık aşık oldu . Gururum okşanmıştı ama konuyu hemen değiştirdim.
 
*
"Seni Seviyorum,"dedi kısık sesle.
"Augustus,"dedim.
"Seviyorum,"dedi. Bana bakıyordu ,göz kenarlarının kırıştığını görebiliyordum . "Seni seviyorum ve doğru şeyleri söylemek gibi basit zevklerden kendimi mahrum etmeye pek meyilli değilim . Seni seviyorum ve sevginin boşluğa atılan bir çığlık olduğunu ve unutulmanın kaçınılmazlığını , herkesin ölüme mahkum olduğunu ve tüm çabamızın toza dönüşeceği bir günün geleceğini biliyorum ve güneşin elimizdeki tek dünyayı yutacağını da biliyorum ve seni seviyorum."
 
*
"Üzgünüm,"dedim tekrar.
"Ben de,"dedi.
"Sana asla böyle bir şey yapmak istemiyorum."
"Ah , Hazel Grace , hiç sorun değil . Kalbimin senin tarafından kırılması bir onur olurdu."
 
*
Augustus : "Peki." (Duraksama.) "Ne düşünüyorsun ? "
Ben : "Seni."
Augustus : "Ne gibi ?"
Ben : "Hangisini tercih etsem bilmiyorum, / Sesinin güzelliğini mi / Yoksa imasının güzelliğini , / Karatavuğun ötüşünü mü / Yoksa hemen ardını mı . "
Augustus : "Tanrım , çok seksisin."
Ben : "Odana gidebiliriz.
Augustus : "Daha kötü fikirler duymuşluğum var."
 
*
"Nostalji kanserin yan etkisi," dedim.
 
"Hayır,nostalji ölmenin yan etkisi," diye karşılık verdi .Tepemizde rüzgar esiyor ve dalların gölgeleri tenimizde yer değiştiriyordu . Gus elimi sıktı . "Hayat güzel , Hazel Grace."
 
 
*
 
"Adım Hazel.Augustus Waters hayatımın yıldızı düşkün aşkıydı . Bizimki destansı bir aşk hikayesiydi ve bu konuda gözyaşlarına boğulmadan bir cümle dahi kurmam mümkün değil."
 
*
"Ama Gus , sevgilim , kendi küçük sonsuzumuz için sana ne kadar teşekkür etsem az . Yaşadıklarımızı hiçbir şeye değişmem . Sayılı günler içinde bana bir sonsuzluk verdin ve bunun için sana müteşekkirim."
 
*
"Gus seni gerçekten seviyordu , biliyorsun değil mi ?" dedi.
"Biliyorum."
"Susmak bilmiyordu."
"Biliyorum."
*
"Seni çok seviyordu,"dedi Gus'ın annesi . "Gerçekten seviyordu. Gençlik aşkı filan değildi,"diye ekledi sanki bilmiyormuşum gibi.
 
*
 
Belki "peki" bizim "sonsuza dek"imiz olur..
 

 

Pinterest shareGoogle Plus share

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

BLOG DESIGN BY BİR OTAKUNUN DÜNYASI