Kiralık Katil olan Cihan ile hiçbir şeyden haberi olmayan masum Yıldız'ın hikayesi.. Cihan, babasının yaşlanması ve Alzheimer hastalığına yakalanması sonucu babasının işini devralıyor. Bir nevi baba mesleğini yapıyor. Yapmak zorunda kalıyor aslında. Bu işin içine doğmuş bir çocuk. Başka seçeneği yok yani.. Cihan, bir görev için gittiği otel odasında görgü tanığı olarak Yıldız ile karşılaşıyor ve hikaye bundan sonra başlıyor. Aslında Yıldız'ı da orada hemen ortadan kaldırırdı. Ama kızın masumluğundan ve güzelliğinden etkilendi diyebiliriz. Yıldız'ı da yanına alıp beraber kaçıyorlar. Tabi bu sürede başlarına türlü olaylar geliyor.
Yıldız ile Cihan'ın diyaloglarını okumak çok keyifliydi. 😍 Başta zorunlu olarak birarada bulunsalar da zamanla aralarındaki şeyin aşka dönüşmesini izlemek güzeldi. Onların sahnelerini okurken sırıtmaktan yüzüm ağrıyordu. 😂
Kurguda eksik bulduğum şeyler de var. Mesela Yıldız kaçırılıyor ama ailesinden hiç haber yok. İnsan kızını hiç mi merak etmez. Bunu göremiyoruz mesela. Sonra Yıldız evine geri dönüyor ama yine bir şey yok. İnsan bir sorar ne oldu ne bitti diye.. Ama yine bir şey yok.
Kitapta Cihan'ın yakın arkadaşı, dert ortağı Osman var. Ve Osman'ın daha çocukken sevdalanığı, Cihan'ın da manevi kardeşi olan, beraber yetiştirme yurdunda büyüdüğü Çiçek var. Osman ile Çiçek ikilisini de sevdim. Onların da ayrı bir kitabı olursa okumak isterim. Gerçi Çiçek'in yaptığı bazı saçma davranışları doğru bulmadım. Osman'ı perişan etti. Ama sonunda doğru yolu bulup birlikte olmaları sevindiriciydi.
Favorim Sedat oldu. Yok böyle bir karakter. Duygu için "Ben onu nefesinden tanırım" dedi ya ben orada bittim. 😍 Bu kadar mı güzel sever bir insan.. Hayran kalmamak elde değil.. 🤤
Zaman zaman karakterlere kızsam da, eksik bulduğum yanları olsa da okurken beni güldüren, karakterlerini ayrı ayrı sevdiğim, okuması keyifli ve akıcı bir kitap oldu Cihan. Ama son sahnelerde Aslı'ya yapılan şeyler hiç olmadı. Aslı böyle bir sonu hak etmiyordu. Ali'yi ise affedemiyorum. Birini böylesine severken başka birini düşünebilmesi bana yanlış geliyor. Çünkü Ali gibi, Sedat gibi adamlar sadece bir kere sever o da ölümüne.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder