Unutuluş'u okumamın ardından hemen Köken'e başladım. Kitabı okumayı bu kadar ertelememin sebebi seriyi bitirmek istemememden kaynaklanıyor. Her neyse...
Köken beni oldukça şaşırttı! Her sayfasında ayrı bir heyecan vardı ve "acaba bir sonraki bölümde ne olacak" diye diye okudum kitabı.. Üzüldüğüm şeylerde oldu, kızdığım şeyler de... Ama genel olarak beklentimi karşıladı kitap..
Ash, Andrew ve Paris için üzüleceğimi düşünmemiştim. Özellikle Ash için üzüleceğim aklıma gelmezdi. Nasıl desem o biraz arıza bir tipti ve kendisini sevmiyordum. Ama başına gelenleri hak etmiyordu bence ya.
Matthew konusunda ne desem bilemiyorum. Oldukça şaşırttı beni bu karakter. Black Ailesine değer verdiğini düşünüyordum. Ama bu yaptığını bir türlü aklım almıyor. Onlar için bir baba gibiydi ama yaptığı şey affedilemezdi ve belasını buldu diyebiliriz. Ona karşı çok öfkeliyim. O yüzden başına gelen her şeyi hak etti.
Katy'i bazı sebeplerden dolayı sevmiyordum ama başına gelenleri okudukça da üzülmeden edemedim. Karakterin beni gıcık eden yönleri olsa da başına gelenleri hak etmiyordu bence..
Daemon'a ise diyecek söz bulamıyorum. Kat'e olan vurgunluğu boyut atlamıştı. Daemon onun için ölümü bile göze alırdı ama son bölümü okurken bir apışıp kaldım. O son sahne neydi öyle? Burada ne yapmaya çalıştın sevgili yazarım?
Allak bullak etti beni.. Okurken "şöyle olsaydı nasıl olurdu" dedim kısımlarda oldu. Daemon ile Katy hiç karşılaşmamış olsalardı ya da bazı şeyler daha farklı bir şekilde gerçekleşmiş olsaydı bu kadar olay olmazdı. Ortalık karışmazdı ve kayıplar olmazdı..
Direniş'i henüz okumadım ama bence serinin en güzel kitabı Köken'di.. Köken'lerden bahsedecek olursam; bir Luxen ile bir insanın birleşiminden meydana geliyor. Kitap kapağında Köken bir çocuğun resmi olabilirdi, okurken öyle hayal ettim. Neyse konumuz bu değil. (=
Archer karakteri beni bir şüphelendirdi. Ama yaptıklarını okuduğumda ona karşı bir sempati besledim. Evet, onu sevdim. Dee ile de güzel bir ikili olurlar bence. Yazar, bu ikili için bir şeyler yazar mı acaba? :P
Seri kitapları peş peşe okumak daha iyi oluyormuş onu anladım. Serinin ilk üç kitabını okuyalı çok olmuştu ve Köken'e başladığımda bir durup kaldım. Okudukça taşlar yerine oturdu ama bundan sonra seri kitapları peş peşe okumayı düşünüyorum.
Köken beni darma duman eden bir kitap oldu. Kitabın kapağını kapattıktan sonra düşüncelere daldım. Beni düşündürdü. Çok sevdim Maceranın ve heyecanın dinmediği bir kitaptı. Yazarın anlatımı, kurguladığı dünya öyle içine çekiyor ki insanı kitabı bitirmeden başından kalkamıyorsunuz. En azından benim üzerimdeki etkisi böyle.. Direniş'i okumak için sabırsızlanıyorum. Eğer seriye başlamadıysanız bir an önce başlamanızı öneririm. (=
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder